കൊന്നപ്പൂക്കൾ

സ്വർണ്ണവർണ്ണയായ സോദരി
കണ്ണനേറ്റം പ്രിയങ്കരി
കൃഷ്ണപാദങ്ങൾ പുൽകി
പുഷ്പറാണിയായ് തിളങ്ങുമ്പോൾ;

വഴിയോരത്തെ വേലിപ്പത്തലായ്,
വെട്ടി തീയിലെറിയും  വരെ,
ആർക്കോ ചീഞ്ഞു വളമാകും വരെ,
വീട്ടുകാർ വെട്ടിമുറിച്ച ചില്ലകൾ നിറയെ
ഇളം റോസ് പുഷ്പങ്ങളാൽ
നിഷ്കളങ്ക സൗന്ദര്യം വിരിച്ച്,
ആരാലും ശ്രദ്ധിക്കാതെ,
ആരോടും സങ്കടമോതാതെ 
ഒരു ജ്യേഷ്ഠത്തി,

ഇവൾ  ശീമക്കൊന്ന.

സഖീ,
ഞാനെന്നും നിന്നെയേ അറിഞ്ഞിട്ടുള്ളൂ ...