സ്വപ്നാടനം

ഞാൻ നിനക്ക് അടിമപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു
നിന്റെ കണ്ണുകളുടെ മാസ്മരികതയിൽ
മഴയും നിലാവും നനഞ്ഞ്
ഈ നൂൽ പാലത്തിലൂടെ 
എന്റെ ഹൃദയം നിന്നിലേക്ക്‌
നിന്റെ കവിതകൾ എന്റെ പ്രജ്ഞയെ
ആവേശിച്ച ജിന്നുകൾ
നിന്റെ ഓർമ്മകളാൽ മുദ്രമാക്കപ്പെട്ടതിനാൽ
പുറത്തു പോകാൻ പഴുതുകളില്ലാതെ
അവരെന്റെ രാത്രികളെ സ്വപ്നാടകരാക്കുന്നു

നിന്റെ ചുംബനങ്ങൾക്കേ പൂട്ടു  പൊട്ടിച്ച്
ഞങ്ങളെ മുക്തരാക്കാനാവൂ  എന്നിരിക്കേ
വിഷാദത്താൽ വിസ്മ്രിതിയുടെ വൈവര്‍ണ്ണ്യമാര്‍ന്ന
എന്റെ ചുണ്ടുകളെ തിരസ്ക്കരിച്ച്‌
ഇനിയും ചുവന്ന പനിനീർപ്പൂവുകളെ
നിന്റെ ചുംബനങ്ങൾ തേടുമ്പോൾ
നിന്നൊപ്പം എന്നെ പരിത്യജിച്ച നിലാവും 
എനിക്ക് പ്രവേശനം നിഷേധിച്ച രാവുകളിൽ 
പടർന്നു കയറുമ്പോൾ 
നനഞ്ഞൊട്ടിയ തൂവലുകളാൽ തണുത്തു വിറച്ച് 
ഈ നൂൽ പാലത്തിൽ 
ഞാൻ തനിച്ച്