പെയ്തു തോരാതെ

  

ജനാലത്തണുപ്പില്‍ മുഖം ചേര്‍ത്തു നില്‍ക്കെ

നിനയ്ക്കാതെ കണ്ണില്‍ തെറിച്ചുവീണ   

ഒരു മഴത്തുള്ളിയെന്‍ മിഴിത്തുള്ളിയോടൊത്തെന്റെ

എരിയും കനവിന്‍ കനല്‍ തണുപ്പിക്കവേ

ഓര്‍ത്തു ഞാനാ മഴക്കാലങ്ങളൊക്കേയും.

പുത്തനുടുപ്പു നനയ്ക്കുവാനെന്നും

പതിവായിയെത്തുന്ന തുള്ളിപ്പെരുമഴ!

ആര്‍ത്തുചിരിച്ചും, വെള്ളംതെറിപ്പിച്ചും,

കൈകോര്‍ത്തും, മുമ്പേ കുതിക്കുന്ന കൂട്ടുകാര്‍ ചൂടും 

ചെറുകുടപ്പൂക്കളില്‍ നൃത്തം ചവിട്ടുന്ന 

തൂവെള്ളിത്തുള്ളികള്‍ .

വക്കുപൊട്ടിയ മച്ചിന്റെ കോണിലൂടൊറ്റ രേഖയായ്

താഴെ വീഴും മഴവെള്ളത്തില്‍ 

ചോറ്റുപാത്രം കഴുകാന്‍ തിക്കുകൂട്ടും കുസൃതികള്‍ .

ഉച്ചക്കഞ്ഞിക്കായ്  കൈനീട്ടും 

കൊച്ചു വിശപ്പിന്‍ മുഖമോര്‍ത്തു വിങ്ങും 

ഒരമ്മതന്‍ തേങ്ങല്‍ പോലേ ...

നേര്‍ത്തു നേര്‍ത്തേ പോകും ചാറ്റല്‍ മഴക്കാറ്റില്‍ 

നൂലറ്റു വാലറ്റു വീണ നീലത്തുമ്പികള്‍  കണ്ട 

സ്വപ്നങ്ങളും അലിഞ്ഞുവോ?

മഴതോര്‍ന്നു... ഋതു മാറി ...

കുളി കഴിഞ്ഞീറനാം തളിര്‍ദളങ്ങള്‍ചായ്ച്ചു 

മരങ്ങള്‍ നില്‍ക്കേ..

വഴിയോരത്തെ തൈമാവിന്‍ കൊമ്പിലൊളിച്ച

കളിത്തോഴനെ തേടി ഞാന്‍  മേലെ നോക്കേ,

ഇലകളില്‍ ഒളിപ്പിച്ച ഒരു കുമ്പിള്‍ വെള്ളമെന്‍

തലയില്‍ കുലുക്കി അവന്‍ ചിരിക്കേ,

ആര്‍ദ്രമാമെന്‍ മിഴിക്കോണിലെ പരിഭവം 

സാന്ദ്രമാം വിരല്‍ നീട്ടി തുടച്ചോരു തെന്നലും 

എന്നോ അകന്നുപോയൊരു പ്രണയവും 

സ്മൃതിയിലിന്നും കുളിര്‍ കാറ്റുപോല്‍  ശീതളം...

രാത്രിമഴ ജാരനെപ്പോല്‍ 

വാതിലില്‍ മുട്ടുമ്പോള്‍ 

രജതപുഷ്പങ്ങള്‍ മിഴി തുറക്കുന്നു.

പനി പുതക്കും  കമ്പളത്തിനുള്ളിലെന്‍ 

ഹൃദയകമ്പനം മഴത്താളത്തില്‍ ലയിക്കുന്നൂ... 

ഒരു കാലവര്‍ഷ പ്രവാഹത്തിലെന്റെ-

യകര്‍മ്മവുമഹന്തയുമൊലിച്ചു പോകുമ്പോള്‍ 

പവിത്രമാമീ മേഘ പുഷ്പത്തിന്‍ വൃഷ്ടിയില്‍ 

വ്രണങ്ങളും വ്യഥകളും  പാടെ മാറി 

ഞാന്‍ വീണ്ടും പൂര്‍ണ്ണയായീ ..

ഞാൻ... വീണ്ടും.. പൂര്‍ണ്ണയായീ ..

ഇനി ഉറങ്ങട്ടെ ഞാന്‍ ശാന്തമായ്‌ , സ്വസ്ഥമായ് 

ഈ മഴത്തുള്ളിതന്‍ സാന്ത്വനത്താരാട്ടില്‍ ..

ഇനി ഉറങ്ങട്ടെ ഞാന്‍ ....

ശാന്തമായ്‌ ...സ്വസ്ഥമായ് .