എന്റെ ഹൃദയം പൂവുപോൽ മൃദുലം
ആരും നോവിക്കാതിരിക്കാൻ
വിരക്തിയുടെ വെണ്‍കോട്ടയിൽ
ഞാനതിനെ പൂട്ടിയിട്ടിരിക്കുന്നു
തീ സ്ഫുരിക്കുന്ന വാക്കുകളുടെ
പീരങ്കികൾ നാല് ചുറ്റും,
കണ്ണീർ നിറച്ച കിടങ്ങിൽ
നെടുവീർപ്പുകളുടെ സീൽക്കാരം
കടക്കണ്ണിലെ ക്രുദ്ധമൌനത്തിൽ
കാവൽ നില്ക്കുന്ന വ്യാളി,
കോട്ടവാതിൽ പൂട്ടിയ താക്കോൽ
കളഞ്ഞത്
ഏഴു ഭൂഖണ്ഡങ്ങൾക്കപ്പുറമുള്ള
പഞ്ചഭൂതങ്ങളിൽ,
ഒരു സഞ്ചാരിക്കും
അത് വീണ്ടെടുക്കാനാവില്ല.
ഇനിയെന്റെ ഹൃദയം
എനിക്ക് മാത്രം സ്വന്തം
ല്ല
ഇനിയെന്റെ ഹൃദയം
എനിക്ക് മാത്രം സ്വന്തം
No comments:
Post a Comment